هـــــفـتـم

گويند ايـــــــــــــــــن ها را نخواستيد و ما هم ايـــــــــن ها را برايتان فرستاديم. كه ناني به كف آريد و ندانيد به كدام سوراختان جايش دهيد. و آن وقت به قاب عكس هاتان نگاه كنيد و دست به زير چانه ها زده بگوييد: چه گـــ ـــ ـــ*هــــي خورديم ها. و ما از اين بالا به ريشتان بخنديم و بگوييم خود چــــيز خورده را تدبير نيست. و آن دسته ي ديگر را مهر به چشمانشان بزنيم، همانجور كه 1400 سال پيش زديم، و آن ها ايـــــــــــــن گونه از تير چراغ برق بالا روند كه لحظه اي چهره ي ايــــــــــــــــن مخلوق اشتباهي را ببينند و چشمشان روشن شود , يك عــــــــــده ي ديگرشان كف دستهايشان براي آن مخلوق "آي لاو يـــــو" بنويسند و ندانند كه اين آي لاو يو هم براي خود قانون و بايد و نبايدي دارد. و اين ورك تر آن دسته ي ديگر تو سر زنان غبطه بخورند از اينكه گذشتگانشان خواستند بادي به تنبان بياندازند. و هيچ نمي دانند كه كار از كار گذشته و ما ديگر عمرا بخشنده و مهربان باشيم. ولتان كرديم به امان خود كه بدانيد و آگاه باشيد كه چه بي مصرفان و بي عرضه اي هستيد كه اگر لحظه اي بي خيالتان شود خودتان را به گند مي كشانيد !